Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος και τελευταίος πλανήτης κατά σειρά απόστασης από τον Ήλιο στα ~4.500.000.000 χλμ. από αυτόν. Πρόκειται για ένα γίγαντα αερίων, και τον τέταρτο μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος. Ο όγκος του είναι ~58 φορές μεγαλύτερος από τον όγκο της Γης. Η μέση διάμετρός του είναι ~49.528 χλμ. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 16,1 περίπου Γήινες ώρες και γύρω από τον Ήλιο σε 164,8 γήινα χρόνια περίπου. Μαζί με τον Δία, τον Κρόνο και τον Ουρανό, αποτελούν τους αέριους γίγαντες του Ηλιακού Συστήματος. Η μέση επιφανειακή του θερμοκρασία είναι -210 βαθμοί Κελσίου. Αποτελείται κυρίως από υδρογόνο (~80%), και ήλιο(~19%). Σε μικρότερες ποσότητες περιέχει μεθάνιο, δευτεριούχο υδρογόνο και αιθάνιο.
Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, ενώ αν παρατηρηθεί με τηλεσκόπιο μοιάζει με γαλαζοπράσινο μικρό δίσκο. Με προσεκτική παρατήρηση με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο μπορούμε να εντοπίσουμε τον μεγαλύτερο δορυφόρο του, Τρίτωνα (σαν ένα αμυδρό ‘αστέρι’ αν γνωρίζουμε την θέση του). Ο Τρίτωνας, αποτελεί το 99,5% της μάζας των δορυφόρων του Ποσειδώνα και είναι ο μόνος με σφαιρικό σχήμα. Επίσης, ο Τρίτωνας είναι ο μόνος μεγάλος δορυφόρος που περιστρέφεται ανάδρομα. Συνολικά τα φεγγάρια του Ποσειδώνα είναι τουλάχιστον 14.
Ο Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε από τον Γιόχαν Γκότφριντ Γκάλε στις 23 Σεπτεμβρίου 1846 ύστερα από μαθηματική πρόβλεψη της θέσης του από τον Ουρμπέν Λεβεριέ. Τον Ποσειδώνα έχει επισκεφθεί μόνο το διαστημόπλοιο Βόγιατζερ 2 το 1989, από τις εικόνες του οποίου είχαμε και τις πρώτες λεπτομερείς πληροφορίες για τα μετεωρολογικά του φαινόμενα.
Ο Ποσειδώνας παρουσιάζει μια ταχέως μεταβαλλόμενη δραστηριότητα που περιλαμβάνει σκοτεινά και φωτεινά νέφη, ταινίες και ζώνες και ως εκ τούτου, απαιτεί συνεχή παρατήρηση. Ο χρόνος που μπορούν να διαθέσουν τα επαγγελματικά τηλεσκόπια δεν επαρκεί για την παρακολούθησή του και τα τελευταία χρόνια έμπειροι ερασιτέχνες αστρονόμοι έχουν συνεισφέρει στην καταγραφή πολύ φωτεινών κηλίδων και κάποιων βασικών χαρακτηριστικών.
Άρθρα σχετικά με τον Ποσειδώνα:
