Οι ερασιτεχνικές παρατηρήσεις της Αφροδίτης παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για την κατανόηση της ατμόσφαιρας της, συμπληρώνοντας δεδομένα που λαμβάνονται από διαστημοσυσκευές ή μεγάλα τηλεσκόπια. Η σύγχρονη τεχνολογία έδωσε την δυνατότητα της παρατήρησης και επεξεργασίας με ψηφιακά μέσα (κάμερες, υπολογιστές, λογισμικά) σε πολύ μεγάλη λεπτομέρεια σε σχέση με το παρελθόν, και γίνεται σε ένα μεγαλύτερο φάσμα που περιλαμβάνει το υπεριώδες, το οπτικό και φτάνει μέχρι το κοντινό υπέρυθρο μεταξύ ~300-1000nm. Η ατμόσφαιρα της είναι πλήρως καλυμμένη από πυκνά σύννεφα που στον παρατηρητή παρουσιάζουν αμυδρούς ή έντονους σχηματισμούς. Στο υπεριώδες φάσμα του φωτιζόμενου ημισφαιρίου καταγράφουμε την κίνηση εύκολα ανιχνεύσιμων σχηματισμών στις κορυφές των νεφών που έχουν μελετηθεί για δεκαετίες. Τα μεσαίου ύψους νέφη μπορούν να παρατηρηθούν στο κοντινό υπέρυθρο, αλλά οι μετρήσεις ανέμων είναι πολύ πιο σπάνιες εξαιτίας της πολύ χαμηλότερης αντίθεσης της φωτεινότητας των σχηματισμών. Πολλά ακόμα φαινόμενα είναι ανιχνεύσιμα με ένα ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο και με ψηφιακά μέσα, όπως, φωτεινές κηλίδες αλλά και οι επιφανειακοί σχηματισμοί στην πλευρά της νύχτας. Στην παρούσα εργασία θα κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση της παρατήρησης του πλανήτη από την αρχαιότητα μέχρι και την γνώση που έχουμε για αυτόν σήμερα και είναι χρήσιμη στην μεθοδική παρατήρηση. Θα εστιάσουμε στα σημεία που ένας αφοσιωμένος παρατηρητής μπορεί να συμμετέχει στην εξερεύνηση του δίδυμου πλανήτη με το δικό του σύγχρονο εξοπλισμό.
Η εργασία παρουσιάστηκε στο 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας (3/11/2019) και μπορείτε να κατεβάσετε το συνημμένο αρχείο ή να την παρακολουθήσετε εδώ:
